Twijfel is het begin van alle Wijsheid, toch?

    Twijfel is het begin van alle wijsheid. Toen ik deze woorden voor het eerst in deze volgorde als complete zin hoorde was ik diep onder de indruk. Het overwegen van nieuwe mogelijkheden voor welk idee ook klinkt als een wijze insteek. Anderzijds, als je bij ieder nieuw argument opnieuw gaat overwegen hoe correct je originele idee eigen was, blijf je bezig. Deze wijsheid zelf is immers ook stellig geformuleerd, alsof er niet aan getornd kan worden.

    Ik begrijp dat elke ‘wijsheid’ stellig moet overkomen. “Twijfel is het begin van alle wijsheid, toch?” klinkt niet echt indrukwekkend. Vrijwel al mijn meningen formuleer ik stellig, je moet immers toch onder worden brengen wat je denkt, en in discussies helpen twijfelachtige afwijkingen niet. Niet dat mijn levensdoel overreden is …

    Waar wil ik heen? Ik wil simpelweg de stelling maken dat ik de grens nog niet heb gevonden tussen vasthouden aan mijn eigen ideeën of openstaan voor die van anderen (zijnde de kernzin van dit hele stuk). Natuurlijk is openstaan vanzelfsprekend, maar in hoeverre ik die toelaat is afhankelijk van mijn eigen voorstellingsvermogen.

Hoe doe jij dat?

Laurens
26 december 2005

<< Terug
Laatste Neologismen
Finansyrië
Andersoms
Ondernemingsradio
Empathéïst
Impulsaankoper

Laatste Columns
Wie schrijft, die blijft
Sterke mening over relativeren
Fijne foutjes

Laatste Gedichten
Digitaal socializen
Spreek me gerust aan
Teder
Mits ongedetermineerd, valt alle tekst op deze site onder mijn auteursrecht.