Lege profielen op Gay.nl

Websites, blogs, profielen …. De ontwikkelingen op technologisch gebied werken informatievermoeidheid vrijgevig in de hand. Het geeft mensen de vrijheid niet alleen lezer te zijn; iedereen kan eveneens schrijver en uitgever zijn. Waar in het dagelijks leven uitgevers tussen documenten duidelijke kwaliteitsgrenzen trekken, manoeuvreren deze Vrije Schrijvers daar behendig omheen.

Op weblogs lees je weinig anders dan ongegronde meningen en over de meest onbenullige feitjes uit de levens van de schrijvers. Ik heb er niets op tegen hoor, goed dat iedereen de kans krijgt te proeven van het leven van de schrijver! Maar je ziet de uitwerkingen op sites als Gay.nl zo sterk …

Omdat er al zoveel is dat anderen vertellen, weten weinig mensen meer wat ze zelf kunnen schrijven en wat hun meerwaarde is. Je kunt je laten ontmoedigen, of het overschreeuwen. Ken je die profielen met pseudo-intelligente teksten? Of 40.000 woordenprofielen? Het is echt schitterend om te zien welke pogingen mensen doen om aandacht van (geschikte) mensen te krijgen.

Informatieovervloed maakt mij ongeïnteresseerd. Selectieve aandacht en selectieve reactie voeden passiviteit, ik ken het effect uit ervaring. Een persoon of tekst die me éven niet boeit, en ik zie genoeg reden mijn ogen af te wenden. Ik rechtvaardig het voor mezelf maar verafschuw het in anderen.

Mijn arrogante houding daargelaten, vind ik het toch jammer dat er zoveel profieleigenaren zich laten ontmoedigen een leuke tekst te schrijven: ‘ik weet even niets origineels te schrijven’ siert met miniatuurletters de profieltekst. Nou ja, ik begrijp het ook wel. Het is ook doodeng om wat vanuit jezelf te vertellen. Stel dat anderen iets over je lezen … Wie zijn kop boven het veld uitsteekt wordt als eerste gemaaid. Stel je voor dat iemand je op een foutje of een onzekerheid betrapt. Dan zou je menselijk overkomen! Wat is dat toch dat mensen uitzonderlijk willen zijn, maar niet té, anders val je buiten de groep?!

Of nog leuker: de fameuze oneliners ‘vraag maar’ en ‘ik zoek niks’. Wees eens eerlijk naar jezelf! Je maakt jezelf op deze site zichtbaar met een reden, toch? Is een profiel trouwens niet om jezelf te profileren?! Waarom schrijven mensen zo’n zoek-het-uit-tekst en laten de rest aan anderen over? Of is het maken van een profiel zoveel moeite dat ook maar íéts over jezelf vertellen te veel is gevraagd?

Kop op, stap uit die massa, laat zien wie je bent!

Laurens
4 december 2006

<< Terug
Laatste Neologismen
Finansyrië
Andersoms
Ondernemingsradio
Empathéïst
Impulsaankoper

Laatste Columns
Wie schrijft, die blijft
Sterke mening over relativeren
Fijne foutjes

Laatste Gedichten
Digitaal socializen
Spreek me gerust aan
Teder
Mits ongedetermineerd, valt alle tekst op deze site onder mijn auteursrecht.